Logo Karkonoskiego Sejmiku Osób niepełnosprawnych

Sądy bar­dziej przy­ja­zne dla nie­peł­no­spraw­nych i seniorów

temida1Od ponad trzech lat Sto­wa­rzy­sze­nie Inwa­li­dów Wzro­ku moni­to­ru­je dostęp­ność osób nie­peł­no­spraw­nych i senio­rów do obiek­tów wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści w Jele­niej Górze, Kamien­nej Górze, Luba­niu Śl. i Lwów­ku Śl., któ­rych admi­ni­stra­to­rem jest dyrek­tor miej­sco­we­go Sądu Okrę­go­we­go. Szcze­gó­ło­we zasa­dy dosto­so­wa­nia infra­struk­tu­ry sądo­wej sfor­mu­ło­wa­ne zosta­ły w publi­ka­cji Biu­ra Rzecz­ni­ka Praw Oby­wa­tel­skich ”Dostęp osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi do wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści. Ana­li­za i zale­ce­nia” 2016. Z biu­le­ty­nu tego wyni­ka, że utrud­nie­nia dla śro­do­wi­ska osób nie­peł­no­spraw­nych pole­ga­ją przede wszyst­kim na ste­reo­ty­po­wym postrze­ga­niu tych osób przez pra­cow­ni­ków wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści, któ­rzy nie zawsze zna­ją rze­czy­wi­ste pro­ble­my i potrze­by osób z dys­funk­cją narzą­du ruchu, wzro­ku, słu­chu oraz z nie­peł­no­spraw­no­ścią inte­lek­tu­al­ną lub psy­chicz­ną. Istot­ne są rów­nież barie­ry w zakre­sie dostęp­no­ści prze­strzen­nej i archi­tek­to­nicz­nej, a tak­że w komu­ni­ka­cji spo­łecz­nej wer­bal­nej, pisem­nej i elektronicznej.

W ostat­nim cza­sie przed­sta­wi­cie­le Sto­wa­rzy­sze­nia Inwa­li­dów Wzro­ku i Spo­łecz­ny Rzecz­nik Osób Nie­peł­no­spraw­nych i Pacjen­tów Zie­mi Jele­nio­gór­skiej spo­tka­li się z dyrek­to­rem w Sądzie Okrę­go­wym w Jele­niej Górze Panią Elż­bie­tą Szu­flic­ką – Lesz­kie­wicz. W trak­cie roz­mo­wy pod­kre­ślo­no wyraź­nie, że pro­ces dosto­so­wa­nia sądów pod­le­głych okrę­go­wi jest tema­tem szcze­gól­nej uwa­gi Mini­ster­stwa Spra­wie­dli­wo­ści, któ­re na zapla­no­wa­ne dzia­ła­nia prze­zna­cza odpo­wied­nie środ­ki finansowe.

W efek­cie pod­ję­to wie­le prac inwe­sty­cyj­nych, do któ­rych nale­żą przede wszyst­kim win­dy oso­bo­we. Zamon­to­wa­no je w budyn­kach Sądów w Kamien­nej Górze i Lwów­ku Śl. W ubie­głym roku odda­no do użyt­ku win­dę w Oddzia­le Jele­nio­gór­skie­go Sądu przy uli­cy Ban­ko­wej. Tam, gdzie nie ma jesz­cze win­dy, roz­pra­wy z udzia­łem osób nie­peł­no­spraw­nych odby­wa­ją się w salach na par­te­rze. Wokan­dy elek­tro­nicz­ne przed sala­mi roz­praw wyświe­tla­ne są już w powięk­szo­nym roz­mia­rze czcion­ki. Wszyst­kie sale roz­praw o powierzch­ni powy­żej 50 metrów kwa­dra­to­wych wypo­sa­żo­ne zosta­ły w sys­tem nagło­śnie­nia uła­twia­ją­cy udział w roz­pra­wie oso­bom z osła­bio­nym słu­chem. Do obsłu­gi osób nie­sły­szą­cych i głu­cho­nie­mych zatrud­nia­ni są tłu­ma­cze języ­ka migo­we­go. W oko­li­cach sądów tam, gdzie to jest moż­li­we, wyzna­czo­ne są „nie­bie­skie koper­ty”. Zauwa­żyć trze­ba, mówi Miro­sła­wa Joś­ko z SIW‑u, że dostęp do sądów w wymie­nio­nych wyżej miej­sco­wo­ściach sys­te­ma­tycz­nie popra­wia się.

 W pro­ce­sie likwi­do­wa­nia wszel­kich barier w obiek­tach wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści uczest­ni­czą tak­że inne sądy. Dyrek­tor Sądu w Wał­brzy­chu Danu­ta Kowal potwier­dza w roz­mo­wie, że pro­ces dostę­pu do sądów popra­wia się rów­nież w sub­re­gio­nie wał­brzy­skim. Jak wyda­je się, obsłu­ga osób nie­peł­no­spraw­nych i osób star­szych pozo­sta­wia jed­nak wciąż jesz­cze wie­le do życze­nia i wyma­ga dal­szych inno­wa­cji. Poza likwi­da­cją barier archi­tek­to­nicz­nych koniecz­ne są dzia­ła­nia i sys­te­mo­we roz­wią­za­nia tech­no­lo­gicz­ne dla osób głu­cho­nie­mych, nie­wi­do­mych, sła­bo­wi­dzą­cych, dla osób star­szych, któ­re mają pro­blem na eta­pie choć­by pozy­ski­wa­nia nie­zbęd­nych infor­ma­cji w sądach. Podob­na sytu­acja wystę­pu­je rów­nież w pozo­sta­łych insty­tu­cjach, urzę­dach i punk­tach usłu­go­wych. Koniecz­ne są do zor­ga­ni­zo­wa­nia i prze­pro­wa­dze­nia kur­sy języ­ka migo­we­go i szko­le­nia warsz­ta­to­we w zakre­sie pro­fe­sjo­nal­nej kom­pe­tent­nej obsłu­gi klien­ta o szcze­gól­nych potrze­bach i wyma­ga­niach. Dyrek­tor Sądu w Jele­niej Górze ocze­ku­je od stron ini­cju­ją­cych postę­po­wa­nie sądo­we, już na eta­pie zgło­sze­nia, powia­do­mie­nia Sądu o tym, że w pro­ce­sie będą uczest­ni­czyć oso­by nie­peł­no­spraw­ne i star­sze z pre­cy­zyj­nym okre­śle­niem dys­funk­cji. Takie powia­do­mie­nie zagwa­ran­tu­je, że roz­pra­wa odbę­dzie się w warun­kach dosto­so­wa­nych do potrzeb tych osób.

War­to zazna­czyć, że obec­nie wobec zagro­że­nia epi­de­mio­lo­gicz­ne­go roz­pra­wy wyzna­cza­ne są rza­dziej, doty­czą tyl­ko spraw naj­waż­niej­szych i z tego rodza­ju świa­do­mo­ścią, tak­że w tro­sce o zdro­wie, trze­ba się liczyć.