Rota­ria­nie w służ­bie pokoju

Rota­ry jest świa­to­wą orga­ni­za­cją huma­ni­tar­ną liczą­cą ponad 1,2 milio­na człon­ków, zrze­szo­nych w 34.500 klu­bach Rota­ry w ponad 200 krajach.

Człon­ko­wie Rota­ry to męż­czyź­ni i kobie­ty o róż­no­rod­nych zawo­dach któ­rych łączy wspól­ny cel uczy­nie­nia świa­ta lep­szym przez służ­bę huma­ni­tar­ną. Celem dzia­łal­no­ści Klu­bów Rota­ry jest wspie­ra­nie i umac­nia­nie ide­ału służ­by, jako pod­sta­wy god­nych i war­to­ścio­wych przed­się­wzięć, a w szczególności:

• roz­wi­ja­nie bez­po­śred­nich kon­tak­tów mię­dzy­ludz­kich jako moż­li­wo­ści nie­sie­nia pomo­cy
• pro­mo­wa­nie wyso­kich stan­dar­dów etycz­nych w dzia­łal­no­ści zawo­do­wej
• pro­mo­wa­nia wszel­kich form pra­cy spo­łecz­nej oraz nobi­li­to­wa­nia zawo­du wyko­ny­wa­ne­go przez każ­de­go Rota­ria­ni­na jako moż­li­wo­ści słu­że­nia spo­łe­czeń­stwu
• sto­so­wa­nia ide­ału służ­by przez każ­de­go Rota­ria­ni­na w życiu oso­bi­stym, zawo­do­wym i spo­łecz­nym
• pro­pa­go­wa­nie zro­zu­mie­nia mię­dzy­na­ro­do­we­go, dobrej woli i poko­ju poprzez świa­to­wą wspól­no­tę osób o róż­nych zawo­dach, połą­czo­nych ide­ałem służby.

Mot­to Rota­ry: Servi­ce Abo­ve Self (Służ­ba ponad wła­sne interesy).

Klub Rota­ry (RC)(organizacja słu­żeb­na)- to ochot­ni­cza, dzia­ła­ją­ca nie dla zysku orga­ni­za­cja, któ­rej człon­ko­wie spo­ty­ka­ją się regu­lar­nie w celu pomo­cy potrze­bu­ją­cym oso­bom w lokal­nych spo­łecz­no­ściach. Pomoc ta prze­ka­zy­wa­na jest w for­mie pra­cy wła­snej człon­ków klu­bu i/lub poprzez zbie­ra­nie pie­nię­dzy i prze­ka­zy­wa­nie ich na okre­ślo­ne cele. W pierw­szym rzę­dzie misją klu­bu jest służ­ba; dodat­ko­wo człon­ko­wie klu­bów oka­zu­ją sobie wspar­cie, spo­ty­ka­ją się i inspi­ru­ją wza­jem­nie do indy­wi­du­al­ne­go roz­wo­ju. W Pol­sce dzia­ła 76 Klu­bów Rota­ry liczą­cych w sumie ok. 1200 człon­ków. Klu­by zrze­szo­ne są w Sto­wa­rzy­sze­niu Pol­skich Klu­bów Rota­ry. Sto­wa­rzy­sze­niem kie­ru­je Zarząd z „Guber­na­to­rem” na cze­le. Wszyst­kie funk­cje w Rota­ry spra­wu­je się rok.

Klub Inte­rac­tu (IAC) to powo­ła­na i spon­so­ro­wa­na przez Klub Rota­ry orga­ni­za­cja mło­dych ludzi w wie­ku 12–19 lat. Mło­dzież zrze­szo­na w IAC poprzez dzia­ła­nia klu­bo­we rozwija:

- umie­jęt­no­ści przy­wódz­twa
- sza­cu­nek dla innych ludzi, szcze­gól­nie tych, któ­rzy potrze­bu­ją pomo­cy
- odpo­wie­dzial­ność i posza­no­wa­nie pra­cy
- poro­zu­mie­nie mię­dzy­na­ro­do­we i dobrą wolę.

W Pol­sce funk­cjo­nu­je 8 Inte­ract Klu­bów zrze­sza­ją­cych ok.120 mło­dzie­ży. Na tere­nie Kotli­ny Jele­nio­gór­skiej dzia­ła­ją 3 Klu­by Rota­ry: RC Jele­nia Góra, RC Kar­pacz –Kar­ko­no­sze i RC Jele­nia Góra-Cie­pli­ce. Przy tym ostat­nim klu­bie dzia­ła też IAC Jele­nia Góra Cieplice.

Po tym wpro­wa­dze­niu czy­tel­ni­ko­wi, któ­ry po raz pierw­szy zetknął się z tema­ty­ką rota­riań­ską, łatwiej będzie zapo­znać się z poniż­szym tekstem.

W dniach 16–21 paź­dzier­ni­ka w Kar­pa­czu odby­ła się I Mię­dzy­na­ro­do­wa Kon­fe­ren­cja „Inte­ract w Służ­bie Poko­ju”. Zosta­ła ona zor­ga­ni­zo­wa­na przez dzia­ła­ją­cy w struk­tu­rach Sto­wa­rzy­sze­nia Komi­tet ds. Inte­rac­tu. Sku­pia on na szcze­blu ogól­no­pol­skim wszyst­kie IAC. Współ­or­ga­ni­za­to­rem był Komi­tet Pol­ska-Izra­el dzia­ła­ją­cy tak­że w Sto­wa­rzy­sze­niu. Do udzia­łu zapro­szo­ne zosta­ły dele­ga­cje inte­rac­tor­skie z Nie­miec, Izra­ela, Ukra­iny i Pol­ski. W sumie gości­li­śmy 34 Inte­rac­to­rów i 6 opie­ku­nów. Naszą bazą był pen­sjo­nat EMI w Kar­pa­czu, któ­ry na czas kon­fe­ren­cji był wyłącz­nie do naszej dys­po­zy­cji. W uro­czy­sto­ści otwar­cia udział wziął m. inny­mi Guber­na­tor Krzysz­tof Kopy­ciń­ski, Past (były) Gubernator,dr Tade­usz Płu­ziń­ski, któ­ry wygło­sił wykład inau­gu­ra­cyj­ny. Orga­ni­za­to­rów repre­zen­to­wa­li: Przew. Komi­te­tu ds. Inte­rac­tu A. Czaj­kow­ski ( RC Jele­nia Góra-Cie­pli­ce) , Prze­wod­ni­czą­ca Komi­te­tu Mię­dzy­kra­jo­we­go Pol­ska-Izra­el M. Czaj­kow­ska (RC Jele­nia Góra ‑Cie­pli­ce). Współ­or­ga­ni­za­to­rem był Rota­ry Club Jele­nia Góra Cie­pli­ce, z Pre­zy­den­tem Elą Zakrzew­ską na cze­le. Klub bar­dzo aktyw­nie włą­czył się w pro­ces reali­za­cji pro­gra­mu konferencji.

Kra­je bio­rą­ce udział w spo­tka­niu mają za sobą bar­dzo trud­ną histo­rię. Chce­my, aby dzię­ki mło­dym poko­le­niom prze­szłość ta nie dzie­li­ła, a łączy­ła nasze kra­je i naro­dy. Temu celo­wi słu­ży­ły zaję­cia i pane­le dys­ku­syj­ne z mło­dzie­żą. Dosko­na­łym pomy­słem było wspól­ne malo­wa­ne pla­ka­tu wyra­ża­ją­ce­go dąże­nie do poko­ju na świe­cie. Mło­dzież bar­dzo poważ­nie pode­szła do dys­ku­sji na zapro­po­no­wa­ne przez orga­ni­za­to­rów tema­ty. Poziom wypo­wie­dzi był, w oce­nie mode­ra­to­ra doc. J. Zapruc­kie­go oraz T. Płu­ziń­skie­go, bar­dzo wyso­ki i świad­czył o doj­rza­ło­ści dys­ku­tan­tów. Oprócz zajęć mery­to­rycz­nych orga­ni­za­to­rzy przy­go­to­wa­li boga­ty pro­gram inte­gra­cyj­no-tury­stycz­ny. Zwie­dza­li­śmy Jele­nia Górę, Zamek Książ, Doli­nę Pała­ców i Ogro­dów, Sztol­nie Ura­no­we, Park Minia­tur, wil­lę lau­re­ata Nagro­dy Nobla G. Haupt­man­na itd. Uczest­ni­ków kon­fe­ren­cji przy­jął Pre­zy­dent Jele­niej Góry Mar­cin Zawi­ła, któ­ry spra­wo­wał hono­ro­wy patro­nat nad kon­fe­ren­cją. Spo­tka­nie mło­dzie­ży było też dosko­na­łą oka­zją do wymia­ny poglą­dów i doświad­czeń pomię­dzy Prze­wod­ni­czą­cy­mi Komi­te­tów ds. Inte­rac­tu w Izra­elu- Per­ah Ben-Gad, na Ukra­inie-Sier­giej Sajen­ko i w Pol­sce-Adam Czaj­kow­ski. Stro­nę nie­miec­ką repre­zen­to­wa­li Rein­hold Meier, oraz Jarek Wistu­ba jako jeden z pomy­sło­daw­ców i orga­ni­za­to­rów po stro­nie nie­miec­kiej. W dele­ga­cji izra­el­skiej uczest­ni­czył też Shlo­mo Blond, któ­ry jest odpo­wie­dzial­ny w izra­el­skim Rota­ry za pra­cę z mło­dzie­żą. W opi­nii opie­ku­nów i orga­ni­za­to­rów cele kon­fe­ren­cji zosta­ły w peł­ni osią­gnię­te. Dys­ku­sje pane­lo­we wyka­za­ły zbież­ność poglą­dów mło­dzie­ży. Pod­kre­śla­ła ona koniecz­ność wspól­nych wysił­ków w celu utrzy­ma­nia poko­ju. Uda­ło się tak­że osią­gnąć cel inte­gra­cyj­ny. Dowio­dły tego m. inny­mi wspól­nie obcho­dzo­ne przez całą mło­dzież 17 uro­dzi­ny Ome­ra – jed­ne­go z człon­ków dele­ga­cji izra­el­skiej. Przed­sta­wi­cie­le stro­ny nie­miec­kiej zade­kla­ro­wa­li , iż w przy­szłym roku kon­fe­ren­cja odbę­dzie się w Niemczech.

W imie­niu orga­ni­za­to­rów pra­gnę ser­decz­nie podzię­ko­wać Guber­na­to­ro­wi Krzysz­to­fo­wi Kopy­ciń­skie­mu za popar­cie idei orga­ni­za­cji kon­fe­ren­cji, wspar­cie finan­so­we i udział w kon­fe­ren­cji. Dzię­ku­je­my wszyst­kim uczest­ni­kom i współ­or­ga­ni­za­to­rom. Dzię­ku­je­my tak­że człon­kom RC Jele­nia Góra Cie­pli­ce, któ­rzy swo­ją pra­cą i zaan­ga­żo­wa­niem zapew­ni­li spraw­ną reali­za­cję pro­gra­mu. Dzię­ku­je­my wła­ści­ciel­ce Pen­sjo­na­tu EMI Pani Danu­cie Koby­lak. W zgod­nej opi­nii wszyst­kich uczest­ni­ków stwo­rzy­ła nam praw­dzi­wie domo­wą, cie­płą atmosferę.

Adam i Mał­go­rza­ta Czajkowscy

Poni­żej wykład inau­gu­ra­cyj­ny dr. Tade­usza Płu­ziń­skie­go. Ze wzglę­du na jego waż­ką treść zamiesz­cza­my go w cało­ści.

Pokój i jego zalety

Jest taka teo­ria, któ­ra mówi, że postęp ludz­ko­ści doko­nu­je się dzię­ki wojnom.

Woj­na powo­du­je gwał­tow­ne przy­spie­sze­nie sto­so­wa­nych w danym cza­sie tech­no­lo­gii. Doko­nu­ją się nowe odkry­cia nauko­we, reali­zo­wa­ne są inno­wa­cyj­ne wdro­że­nia prze­my­sło­we. Zwo­len­ni­cy tej teo­rii mają na potwier­dze­nie takiej wizji postę­pu, mnó­stwo przy­kła­dów. Jest jesz­cze dalej idą­ca hipo­te­za. Mówi ona, że woj­na leży w natu­rze czło­wie­ka. Ludz­kość roz­wi­ja­ła się bo ludzie musie­li cią­gle o coś wal­czyć. Pogląd ten gło­si, że stan woj­ny roz­wi­ja czło­wie­ka rów­nież men­tal­nie. Okres poko­ju uwa­ża się za czas zasto­ju, któ­ry nale­ży świa­do­mie ogra­ni­czać wywo­łu­jąc kolej­ne wojny.

Przyj­mu­jąc te zało­że­nia nale­ża­ło­by zgo­dzić się z twier­dze­niem, że moje poko­le­nie to ludzie zmar­no­wa­nych szans, ponie­waż na obsza­rze więk­szo­ści tery­to­rium Euro­py, od ponad 70 lat nie było wojny.

Ja jestem z tego dum­ny i szczę­śli­wy oraz uwa­żam, że to już trze­cie poko­le­nie miesz­ka­ją­ce na tych tere­nach mia­ło szcze­gól­ne szczę­ście, nie­zna­ne dla wie­lu, któ­rych wspo­mnia­na na wstę­pie moje­go wystą­pie­nia teo­ria roli wojen, nie omi­nę­ła. Postęp jaki doko­nał się pod­czas ponad sie­dem­dzie­się­cio­let­nie­go okre­su poko­ju jest ogrom­ny, jeste­śmy tego świad­ka­mi a twier­dze­nie, że tyl­ko woj­ny nada­ją naszej cywi­li­za­cji szyb­ki roz­wój, jest po pro­stu kłamstwem.

Wśród uczest­ni­ków tego spo­tka­nia są przed­sta­wi­cie­le kra­jów, gdzie kon­flik­ty zbroj­ne cią­gle wystę­pu­ją i w każ­dej chwi­li mogą nabrać gwał­tow­ne­go cha­rak­te­ru. Natu­ra ludz­ka jest prze­wrot­na, dla­te­go nie jeste­śmy w sta­nie prze­wi­dzieć co może wyda­rzyć się w nie­da­le­kiej przy­szło­ści. Nikt nato­miast nie ma pra­wa wma­wiać nam, że woj­na jest spo­so­bem na roz­wią­zy­wa­nie pro­ble­mów ludzi żyją­cych na ziemi.

Gło­si­cie­le potrze­by wojen to kom­plet­ni głup­cy, cho­ciaż czę­ściej to per­fid­ni hipo­kry­ci, któ­rzy dla reali­za­cji swo­ich cho­rych ambi­cji są skłon­ni poświę­cić set­ki, tysią­ce a nawet milio­ny ist­nień ludz­kich. Dra­ma­ty i cier­pie­nia bliź­nich, to tyl­ko koniecz­ne stra­ty w wal­ce o jakieś „Wiel­kie Idee”. Nie­od­po­wie­dzial­ni fana­ty­cy są w sta­nie rów­nież znisz­czyć tysiąc­let­nie pomni­ki kul­tu­ry, świad­czą­ce o histo­rii roz­wo­ju naszej ziem­skiej cywilizacji.

Czę­sto te prze­ja­wy bar­ba­rzyń­stwa tłu­ma­czy się wzglę­da­mi religijnymi.

Mówić tak mogą tyl­ko prze­siąk­nię­ci do cna obłud­ni­cy, liczą­cy na naiw­ność swo­ich wier­nych czy pod­da­nych. Nie daj­my się nabie­rać na takie tanie i pokręt­ne chwy­ty. Ludzie napraw­dę wie­rzą­cy w Boga, czy­li Dobro, nie będą nama­wiać do wojen i prze­mo­cy. W woj­nach chęt­nie bio­rą udział ci, któ­rzy nie zna­ją prze­ciw­ni­ka, ule­ga­jąc prze­myśl­nie sączo­nej zbrod­ni­czej propagandzie.

Nasze spo­tka­nia mają zapo­biec nie­wie­dzy o sobie. Pozna­jąc się nawza­jem, nabie­ra­my do sie­bie sza­cun­ku a w dal­szej kolej­no­ści sym­pa­tii, któ­ra bar­dzo czę­sto prze­ra­dza się w przy­jaźń. Nie­przy­pad­ko­wo na sali są przed­sta­wi­cie­le Nie­miec, Ukra­iny , Izra­ela i Pol­ski. We wszyst­kich tych kra­jach są gru­py ludzi, któ­re przed­sta­wia­ją nas w sto­sun­ku do sie­bie jako wro­gów a co naj­mniej ludzi mało wia­ry­god­nych, budzą­cych nie­uf­ność. Rolą spo­tkań takich jak to, jest odda­lać takie poglą­dy. Nasze wza­jem­ne pozna­nie już teraz daje nam pew­ność, że w tym gro­nie jeste­śmy w sta­nie ze sobą współ­pra­co­wać i się przyjaźnić.

To doświad­cze­nie i prze­ko­na­nie mamy obo­wią­zek roz­po­wszech­niać i pro­pa­go­wać jak naj­sze­rzej. Ist­nie­ją prze­szko­dy utrud­nia­ją­ce takie dzia­ła­nia, są to uwa­run­ko­wa­nia reli­gij­ne, wycho­wa­nie, ogól­nie panu­ją­ca opi­nia, czy bie­żą­ce potrze­by róż­nych poli­ty­ków. Nie daj­my się zwo­dzić. Pokój jest war­to­ścią naj­wyż­szą. Broń­my tego przekonania.

Myślę, że teraz jest wła­ści­wy moment aby w tym gro­nie wspo­mnieć zmar­łe­go w zeszłym mie­sią­cu wybit­ne­go poli­ty­ka-lau­re­ata poko­jo­wej Nagro­dy Nobla, byłe­go Pre­zy­den­ta Izra­ela, Szi­mo­na Pere­sa. Przed­kła­dał On dąże­nie do poro­zu­mie­nia i poko­ju ponad inne roz­wią­za­nia. Idei tej poświę­cił swo­je barw­ne i war­to­ścio­we życie. Niech będzie dla nas pięk­nym przy­kła­dem do naśla­do­wa­nia. Mam nadzie­ję, że pozna­jąc się wza­jem­nie, współ­pra­cu­jąc ze sobą, sta­je­my się przy­ja­ciół­mi, któ­rzy będą prze­ko­ny­wać rów­nież innych, że każ­dy kon­flikt moż­na roz­wią­zać na dro­dze poko­jo­wych negocjacji.

Naj­lep­szym przy­kła­dem zała­twia­nia poko­jo­wo bar­dzo trud­nych pro­ble­mów, jest pol­ski Okrą­gły Stół z roku 1989, któ­ry dopro­wa­dził do poro­zu­mie­nia mię­dzy Rzą­dem a Opo­zy­cją, co w kon­se­kwen­cji spo­wo­do­wa­ło poko­jo­we wyeli­mi­no­wa­nie domi­na­cji ZSRR w całej Euro­pie Środ­ko­wo-Wschod­niej, oba­le­nie Muru Ber­liń­skie­go i Zjed­no­cze­nie Niemiec.

Już po przy­go­to­wa­niu tego wystą­pie­nia, świat obie­gła wia­do­mość, że tego­rocz­ną Poko­jo­wa Nagro­dę Nobla otrzy­mał Pre­zy­dent Kolum­bii Juan Manu­el San­tos. Uza­sad­nie­nie Komi­te­tu Noblow­skie­go przy­zna­ją­ce­go wspo­mnia­na Nagro­dę, dokład­nie pokry­wa się z prze­my­śle­nia­mi zapre­zen­to­wa­ny­mi w moim refe­ra­cie. Aby wzmoc­nić tą opi­nie, przy­to­czę sło­wa Lau­re­ata, Juana Manu­ela San­to­sa, któ­re wypo­wie­dział po pod­pi­sa­niu Ukła­du Poko­jo­we­go mię­dzy zwal­cza­ją­cy­mi się stro­na­mi w Kolum­bii, 26 wrze­śnia 2016 w obec­no­ści ponad 2000 ofi­cjal­nych przed­sta­wi­cie­li repre­zen­tu­ją­cych więk­szość kra­jów świa­ta i naj­waż­niej­sze orga­ni­za­cje mię­dzy­na­ro­do­we z ONZ i jej prze­wod­ni­czą­cym Ban Ki Munem.

„- Strasz­na noc peł­na prze­mo­cy, któ­ra okry­wa­ła nas swym cie­niem przez ponad poło­wę wie­ku dobie­gła koń­ca. Otwie­ra­my nasze ser­ca na nowy dzień, na wspa­nia­łe słoń­ce peł­ne nowych moż­li­wo­ści, któ­re zaja­śnia­ło na kolum­bij­skim niebie.”

Nasza Kon­fe­ren­cja Poko­jo­wa jest jed­nym z ele­men­tów aktyw­no­ści rotariańskiej.

Pre­zy­den­ci RI orga­ni­zu­ją w trak­cie swo­ich kaden­cji kil­ka dużych, regio­nal­nych Kon­fe­ren­cji Poko­jo­wych w róż­nych czę­ściach świa­ta. Moty­wem prze­wod­nim jest hasło Peace is possi­ble (Pokój jest moż­li­wy). Gro­ma­dzą one licz­ne rze­sze Rota­rian, oży­wia­jąc kon­tak­ty mię­dzy sąsia­du­ją­cy­mi kra­ja­mi. RI fun­du­je sty­pen­dia na Stu­dia Poko­jo­we w kil­ku wyspe­cja­li­zo­wa­nych Uni­wer­sy­te­tach zaj­mu­ją­cych się tą tema­ty­ką. Przed­sta­wi­ciel­ki D.2230, repre­zen­tu­ją­ce Pol­skę i Ukra­inę mia­ły zaszczyt być sty­pen­dyst­ka­mi takich stu­diów. Nasze spo­tka­nie zor­ga­ni­zo­wa­ne dzię­ki sta­ra­niom Prze­wod­ni­czą­ce­go Komi­te­tu Inte­ract D.2231, Ada­ma Czaj­kow­skie­go, zgro­ma­dzi­ło mło­dych uczest­ni­ków z Izra­ela, Nie­miec, Ukra­iny i Polski.

Nale­ży cie­szyć się, że swo­im uczest­nic­twem wspie­ra­cie rota­riań­ską wizję świa­ta w któ­rym siła argu­men­tów będzie waż­niej­sza od argu­men­tu siły a wza­jem­ny sza­cu­nek i przy­jaźń prze­wa­ży nad chę­cią rywa­li­za­cji i domi­na­cji za wszel­ka cenę.

Dr Tade­usz Płu­ziń­ski
Past Guber­na­tor D.2231
Kar­pacz 16 – 17. 10. 2016