Logo Karkonoskiego Sejmiku Osób niepełnosprawnych

Buli­mia Cz.1

Kata­rzy­na Bed­nar­ska-Kowa­low­ska psy­cho­log, psychoterapeuta.

Żar­łocz­ność psy­chicz­na (buli­mia nervo­sa), podob­nie jak ano­rek­sja jest zło­żo­nym zja­wi­skiem cho­ro­bo­wym w któ­rym spla­ta­ją się ele­men­ty fizjo­lo­gicz­ne, oraz psy­cho­lo­gicz­ne. Prze­ja­wia się napa­do­wym nad­mier­nym przyj­mo­wa­niem pokar­mów z nastę­pu­ją­cym po nim poczu­ciem winy i podej­mo­wa­niem czyn­no­ści zmie­rza­ją­cych do usu­nię­cia nad­mia­ru kalo­rii. Masa cia­ła zwy­kle nie jest zmniej­szo­na i oscy­lu­je w gór­nej gra­ni­cy nor­my. Buli­mia roz­po­czy­na się zwy­kle oko­ło dwu­dzie­ste­go roku życia, ale wystę­pu­je rów­nież u osób dużo star­szych. Cho­ru­ją przede wszyst­kim kobie­ty. Ze wzglę­du na swo­ją spe­cy­fi­kę, zabu­rze­nie może być bar­dzo dłu­go ukry­wa­ne przed oto­cze­niem, nie wią­że się bowiem z ewi­dent­ną zmia­ną wyglą­du fizycz­ne­go czy try­bu życia. Pacjent z regu­ły zda­je sobie jed­nak spra­wę z powa­gi sytu­acji i poszu­ku­je facho­wej pomocy.

Buli­mia wystę­pu­je czę­ściej niż ano­rek­sja. Peł­ne kry­te­ria dia­gno­stycz­ne wystę­pu­ją u 2–4% popu­la­cji. Kry­te­ria dia­gno­stycz­ne według ICD-10 zosta­ły przed­sta­wio­ne w tabeli.

Tabe­la:

Kry­te­ria ICD ‑10 żar­łocz­no­ści psy­chicz­nej (buli­mia nervosa)

A

Wystę­pu­ją nawra­ca­ją­ce epi­zo­dy prze­ja­da­nia się (co naj­mniej 2 razy tygo­dnio­wo w cią­gu 3 mies.), w cza­sie któ­rych w krót­kim cza­sie spo­ży­wa­ne są duże ilo­ści pokarmu.

B

Utrzy­mu­je się upo­rczy­wa kon­cen­tra­cja na jedze­niu i sil­ne pra­gnie­nie lub poczu­cie przy­mu­su jedze­nia (głód).

C

Pacjent usi­łu­je prze­ciw­dzia­łać efek­tom tycia za pomo­cą jed­nej lub wię­cej z nastę­pu­ją­cych metod: (1) pro­wo­ko­wa­nie wymio­tów, (2) pro­wo­ko­wa­nie wyda­la­nia stol­ca, (3) kolej­ne okre­sy gło­do­wa­nia, (4) sto­so­wa­nie: leków obni­ża­ją­cych łak­nie­nie, pre­pa­ra­tów tar­czy­cy, leków moczo­pęd­nych; w przy­pad­ku buli­mii u cho­rych na cukrzy­cę mogą oni baga­te­li­zo­wać lecze­nie insuliną.

D

Samo­oce­nia­nie sie­bie jako oso­by oty­łej oraz zabu­rza­ją­cy strach przed przy­ty­ciem (zwy­kle pro­wa­dzą­ce do nie­do­bo­ru masy ciała).