Logo Karkonoskiego Sejmiku Osób niepełnosprawnych

Od lip­ca pobyt opie­ku­na przy dziec­ku lub oso­bie nie­peł­no­spraw­nej jest bezpłatny

rodzic z dzieckiem szpitalZgod­nie z nowy­mi prze­pi­sa­mi pod­mio­ty lecz­ni­cze nie mają pra­wa do pobie­ra­nia opłat od rodzi­ców lub opie­ku­nów za pobyt z dziec­kiem albo oso­bą z nie­peł­no­spraw­no­ścią w stop­niu znacz­nym w szpi­ta­lu lub innym zakła­dzie lecz­ni­czym. Pre­zy­dent 6 czerw­ca 2019 r. pod­pi­sał nowe­li­za­cję usta­wy o pra­wach pacjen­ta i Rzecz­ni­ku Praw Pacjenta.

Dopre­cy­zo­wa­nie prze­pi­sów usta­wy pozwo­li­ło na roz­sze­rze­nie pra­wa pacjen­ta do dodat­ko­wej opie­ki pie­lę­gna­cyj­nej, któ­re dotych­czas doty­czy­ło jedy­nie pacjen­tek w warun­kach cią­ży, poro­du i poło­gu. Poprzez zmia­nę prze­pi­sów pra­wem do dodat­ko­wej opie­ki pie­lę­gna­cyj­nej zosta­li obję­ci pacjen­ci mało­let­ni albo posia­da­ją­cy orze­cze­nie o znacz­nym stop­niu nie­peł­no­spraw­no­ści. Usta­wa pre­cy­zu­je rów­nież, że przez dodat­ko­wą opie­kę pie­lę­gna­cyj­ną, w pod­mio­cie lecz­ni­czym, nad pacjen­ta­mi mało­let­ni­mi albo posia­da­ją­cy­mi orze­cze­nie o znacz­nym stop­niu nie­peł­no­spraw­no­ści rozu­mie się pra­wo do poby­tu wraz z nim przed­sta­wi­cie­la usta­wo­we­go albo opie­ku­na faktycznego.

Bez opłat

Wpro­wa­dzo­ny nowe­li­za­cją brak moż­li­wo­ści pobie­ra­nia opłat od rodzi­ców lub opie­ku­nów przez szpi­ta­le odpo­wia­da potrze­bie ujed­no­li­ce­nia zasad, któ­re były dotych­czas inter­pre­to­wa­ne w spo­sób zróż­ni­co­wa­ny. Mimo że opła­ty nie były na ogół wyso­kie, to w sytu­acji koniecz­no­ści dłuż­sze­go poby­tu rodzi­ców lub opie­ku­nów w szpi­ta­lu przy dziec­ku lub oso­bie z nie­peł­no­spraw­no­ścią, suma sta­wa­ła się znacz­nym obcią­że­niem dla rodzin­ne­go budże­tu. Z uwa­gi na rosną­ce w cza­sie kosz­ty mogło to być rów­nież powo­dem rezy­gna­cji z takie­go poby­tu, któ­ry jest oce­nia­ny jako korzyst­ny dla pacjenta.

- Pobyt w szpi­ta­lu wią­że się z dużym stre­sem i obcią­że­niem, któ­re z pew­no­ścią mają nega­tyw­ny wpływ na pro­ces lecze­nia, dla­te­go obec­ność opie­ku­na, naj­czę­ściej bli­skiej oso­by, jest nie­oce­nio­nym wspar­ciem – mówi pre­zes Zarzą­du PFRON Mar­le­na Maląg. Pod­kre­śla ona rów­nież moż­li­wość sko­rzy­sta­nia z dofi­nan­so­wa­nia poby­tu osób nie­peł­no­spraw­nych i ich opie­ku­nów na tur­nu­sach reha­bi­li­ta­cyj­nych, któ­re moż­na uzy­skać z PFRON. — Tur­nu­sy reha­bi­li­ta­cyj­ne dofi­nan­so­wa­ne przez fun­dusz moż­na uznać za kolej­ny po reha­bi­li­ta­cji lecz­ni­czej etap na dro­dze do popra­wy kon­dy­cji. W odróż­nie­niu od poby­tów sana­to­ryj­nych NFZ, któ­re kon­cen­tru­ją się na reha­bi­li­ta­cji lecz­ni­czej osób indy­wi­du­al­nych, na tur­nu­sach zna­czą­cą wagę przy­kła­da się do aktyw­no­ści spo­łecz­nej i zor­ga­ni­zo­wa­nych dzia­łań gru­po­wych. Mają one nie­zwy­kle pozy­tyw­ny wpływ na powrót do aktyw­no­ści po prze­by­tym lecze­niu – doda­je Mar­le­na Maląg, Pre­zes PFRON.

Tur­nu­sy rehabilitacyjne

Tur­nu­sy reha­bi­li­ta­cyj­ne odby­wa­ją się w gru­pach zor­ga­ni­zo­wa­nych liczą­cych nie mniej niż
20 uczest­ni­ków o podob­nych potrze­bach w zakre­sie reha­bi­li­ta­cji ze wzglę­du na rodzaj nie­peł­no­spraw­no­ści. Trwa­ją co naj­mniej 14 dni. Każ­da gru­pa tur­nu­so­wa ma opra­co­wa­ny pro­gram reha­bi­li­ta­cji odpo­wied­ni do scho­rzeń uczest­ni­ków reali­zo­wa­ny przy udzia­le kadry spe­cja­li­stów. Pobyt na tur­nu­sie reha­bi­li­ta­cyj­nym mobi­li­zu­je do kon­tak­tów z oto­cze­niem
i do samo­dziel­ne­go funk­cjo­no­wa­nia oraz pobu­dza roz­wój osobisty.

Tur­nus może być zor­ga­ni­zo­wa­ny w for­mie sta­cjo­nar­nej lub nie­sta­cjo­nar­nej. Wnio­ski
o dofi­nan­so­wa­nie skła­da się w Powia­to­wych Cen­trach Pomo­cy Rodzi­nie, któ­re roz­pa­tru­ją je w ter­mi­nie 30 dni. Przy podej­mo­wa­niu decy­zji o przy­zna­niu oso­bie nie­peł­no­spraw­nej dofi­nan­so­wa­nia bra­ne są pod uwa­gę m.in. sto­pień i rodzaj nie­peł­no­spraw­no­ści wnio­sko­daw­cy, kry­te­rium docho­do­we oso­by nie­peł­no­spraw­nej ubie­ga­ją­cej się o dofi­nan­so­wa­nie. Ponad­to oso­ba nie­peł­no­spraw­na może ubie­gać się o dofi­nan­so­wa­nie m.in. pod warun­kiem, że zosta­ła skie­ro­wa­na na tur­nus reha­bi­li­ta­cyj­ny  na wnio­sek leka­rza, pod któ­re­go opie­ką się znaj­du­je, a w roku, w któ­rym ubie­ga się  o dofi­nan­so­wa­nie, nie uzy­ska­ła na ten cel dofi­nan­so­wa­nia ze środ­ków PFRON‑u.

- Pierw­szeń­stwo w uzy­ska­niu dofi­nan­so­wa­nia mają oso­by nie­peł­no­spraw­ne, któ­re posia­da­ją orze­cze­nia o zali­cze­niu do znacz­ne­go i umiar­ko­wa­ne­go stop­nia nie­peł­no­spraw­no­ści albo rów­no­waż­ne, oso­by nie­peł­no­spraw­ne w wie­ku do 16 lat albo w wie­ku do 24 lat uczą­ce się
i nie­pra­cu­ją­ce bez wzglę­du na sto­pień nie­peł­no­spraw­no­ści. Uzy­ska­nie dofi­nan­so­wa­nia
w danym roku nie wyklu­cza uzy­ska­nia dofi­nan­so­wa­nia w roku następ­nym
– doda­je Mar­le­na Maląg.

Wyso­kość dofi­nan­so­wa­nia wyno­si od 20 proc. prze­cięt­ne­go wyna­gro­dze­nia dla oso­by nie­peł­no­spraw­nej zatrud­nio­nej w zakła­dzie pra­cy chro­nio­nej, nie­za­leż­nie od posia­da­ne­go stop­nia nie­peł­no­spraw­no­ści oraz dla opie­ku­na oso­by nie­peł­no­spraw­nej do 30 proc. prze­cięt­ne­go wyna­gro­dze­nia dla oso­by nie­peł­no­spraw­nej ze znacz­nym stop­niem nie­peł­no­spraw­no­ści, oso­by nie­peł­no­spraw­nej w wie­ku do 16 roku życia oraz oso­by nie­peł­no­spraw­nej w wie­ku 16–24 lat uczą­cej się i nie­pra­cu­ją­cej, bez wzglę­du na sto­pień nie­peł­no­spraw­no­ści. Szcze­gó­ło­we infor­ma­cje moż­na uzy­skać w Powia­to­wych Cen­trach Pomo­cy Rodzinie.

PFRON