NADZIEJE I OCZEKIWANIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH WOBEC PREZYDENTA RP NA
LATA 2015 – 2020
SZANOWNI PAŃSTWO! Uważając, że podjęcie pracy przez osoby
niepełnosprawne jest najlepszym uwieńczeniem często żmudnej
rehabilitacji i nauki, chcielibyśmy zapoznać Państwa z oczekiwaniami
naszego środowiska związane z promocją zatrudniania ON. I tak;
WYRAŻAMY NADZIEJĘ, ŻE PREZYDENT RP W LATACH 2015 – 2020:
1. Utworzy przy Kancelarii Prezydenta Biuro Rzecznika Osób
Niepełnosprawnych, który będzie gromadził, monitorował i opiniował
sprawy związane z rehabilitacją, nauką i zatrudnianiem tych osób, a
także występował w ich imieniu – jest to zasadne, gdyż specyfika
życia 5 mln osób niepełnosprawnych wymaga bardziej specjalistycznego
podejścia i reprezentacji.
2. Podejmie działania na rzecz wzmocnienia roli Warsztatów Terapii
Zajęciowej i Zakładów Aktywności Zawodowej w procesie rehabilitacji
zawodowej osób z największymi dysfunkcjami organizmu – jest to
zasadne, gdyż nakłady na tworzenie i prowadzenie ww. są
niewystarczające w stosunku do zgłaszanych potrzeb.
3. Podejmie działania na rzecz zahamowania lawinowej likwidacji
Zakładów Pracy Chronionej, ponieważ tylko w nich niepełnosprawni
mają zagwarantowane pełne dostosowanie obiektów i stanowisk pracy
oraz opiekę medyczno-rehabilitacyjną i pomoc w leczeniu i usprawnianiu
(TYLKO W STYCZNIU B.R. UBYŁO 18 ZPCHR, A PRACĘ W WARUNKACH CHRONIONYCH
UTRACIŁO 6 355 OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH),
4. Podejmie działania na rzecz zapewnienia budżetowego wsparcia dla
funduszu rehabilitacji PFRON na pełną realizację zadań nałożonych
nań ustawowo, gdyż obecnie każdorazowy znaczniejszy wzrost
zatrudnienia osób niepełnosprawnych powoduje cięcia pomocy ze strony
PFRON, co czyni system niestabilnym, (A TO SKUTKUJE BRAKIEM DUŻEGO
ZAINTERESOWANIA PRACODAWCÓW DLA ZATRUDNIANIA NIEPEŁNOSPRAWNYCH).
5. Podejmie działania na rzecz zniesienia limitów dorabiania przez
rencistów, gdyż ich życie i praca są tak trudne, że kolejne bariery
– choćby i osiągalne tylko teoretycznie (obecnie jest to 2800
zł/mc) ograniczające ich marzenia wydają się zbędne (LIMITY
ZNIECHĘCAJĄ TAKŻE DO NAUKI I PODNOSZENIA KWALIFIKACJI ORAZ DO
WYDAJNIEJSZEJ PRACY).
6. Podejmie działania, które sprawią, że praca do 67 roku będzie
prawem wyboru, a nie obowiązkiem – jest to zasadne, gdyż tylko
niewiele z osób niepełnosprawnych dożywa tego wieku, zaś samo
posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności nie uprawnia do
renty (TYLKO 25% OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH MA RENTĘ).
_ SZANOWNI PAŃSTWO_, zdajemy sobie sprawę, iż w obecnej
sytuacji gospodarczej kraju ww. oczekiwania są być może zbyt
śmiałe, to jednak je formułujemy w nadziei, że dobro osób
niepełnosprawnych leży Państwu na sercu. Będziemy przy tym bardzo
wdzięczni, jeśli Państwo zechcecie ustosunkować się do tegoż pisma
nadsyłając swoją opinię w formie elektronicznej na nasz e‑adres:
Z WYRAZAMI SZACUNKU
Ryszard Dzik, Prezes SON „Podkarpacie”
Marek Stec, Pełnomocnik Stowarzyszenia ds. Zatrudniania Osób
Niepełnosprawnych