W ramach ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej moż­na odli­czyć tak­że wydat­ki na leki

Ulga reha­bi­li­ta­cyj­na umoż­li­wia odli­cze­nie w zezna­niu rocz­nym nie tyl­ko wydat­ków zwią­za­nych np. z przy­sto­so­wa­niem miesz­ka­nia do potrzeb oso­by nie­peł­no­spraw­nej czy koniecz­nych zabie­gów lecz­ni­czo-reha­bi­li­ta­cyj­nych, ale rów­nież wydat­ków na leki. Podat­nik może odli­czyć róż­ni­cę pomię­dzy wydat­ka­mi na leki ponie­sio­ny­mi w danym mie­sią­cu a kwo­tą 100 zł.

      Odli­cze­nie wydat­ków na leki w ramach ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej może nastą­pić, jeśli lekarz spe­cja­li­sta stwier­dzi, że oso­ba nie­peł­no­spraw­na powin­na sto­so­wać okre­ślo­ne leki (sta­le lub cza­so­wo). Podob­nie jak przy innych wydat­kach, pono­szo­nych w ramach ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej, wyma­ga­ny jest orze­czo­ny sto­pień niepełnosprawności.

– Odli­cze­nie wydat­ków na leki w ramach ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej doty­czy osób, któ­re mają orze­czo­ny sto­pień nie­peł­no­spraw­no­ści, pierw­szy, dru­gi bądź trze­ci, ale z tej ulgi mogą korzy­stać też oso­by, któ­re mają przy­zna­ną ren­tę z tytu­łu cał­ko­wi­tej lub czę­ścio­wej nie­zdol­no­ści do pra­cy – mówi Agen­cji Infor­ma­cyj­nej New­se­ria Domi­ni­ka Dra­gan-Bere­stec­ka, dorad­ca podat­ko­wy z Kan­ce­la­rii Ożóg i Wspól­ni­cy. – Ulga na leki pole­ga na tym, że moż­na mie­sięcz­nie odli­czyć kwo­tę wydat­ków ponie­sio­nych na zakup lekarstw prze­kra­cza­ją­cą 100 zło­tych. Czy­li każ­da nad­wyż­ka powy­żej 100 zło­tych jest do odliczenia

      Przy­kła­do­wo, jeże­li w mar­cu roku podat­ko­we­go podat­nik wydał na leki kwo­tę 90 zł, w kwiet­niu 120 zł, a w maju i czerw­cu po 200 zł, to w zezna­niu podat­ko­wym za 2012 r. moż­na odli­czyć 220 zł, czy­li sumę kwot obli­cza­nych jako nad­wyż­kę wydat­ków ponie­sio­nych w danym mie­sią­cu ponad kwo­tę 100 zł.

– Oso­ba, któ­ra korzy­sta z ulgi na leki nie musi być oso­bą, któ­ra korzy­sta z ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej. Usta­wa podob­nie zakre­śla kata­log osób. Są to oso­by o orze­czo­nym stop­niu nie­peł­no­spraw­no­ści. Ponie­waż są to oso­by, któ­re zwy­kle muszą przyj­mo­wać sta­le prze­pi­sa­ne przez leka­rza spe­cja­li­stę leki, dla tych osób zosta­ła prze­wi­dzia­na taka ulga – wyja­śnia ekspertka.

      Usta­wa o podat­ku docho­do­wym od osób fizycz­nych nie zawie­ra prze­pi­sów pre­cy­zu­ją­cych, w jaki spo­sób nale­ży udo­ku­men­to­wać wydat­ki na leki. Brak takie­go wymo­gu nie pozba­wia jed­nak urzę­du skar­bo­we­go pra­wa do zwró­ce­nia się do oso­by, któ­ra sko­rzy­sta­ła z odli­cze­nia, o wyka­za­nie, że dany wyda­tek został przez nią fak­tycz­nie ponie­sio­ny oraz że speł­nia warun­ki do zasto­so­wa­nia odli­cze­nia. Trze­ba posia­dać więc zaświad­cze­nie od leka­rza, że oso­ba nie­peł­no­spraw­na powin­na sto­so­wać okre­ślo­ne leki (sta­le lub cza­so­wo). Do tego podat­nik koniecz­nie musi mieć doku­ment potwier­dza­ją­cy zakup w aptece.

– Doku­ment ten powi­nien potwier­dzać naby­cie przez nie­go leków, czy­li doku­ment iden­ty­fi­ku­ją­cy nabyw­cę. Musi­my pamię­tać o tym, że to powin­na być jed­nak fak­tu­ra, a nie para­gon, bo na para­go­nie nie ma infor­ma­cji, kto doko­nał zaku­pu – przy­po­mi­na Domi­ni­ka Dragan-Berestecka.

      Jeśli podat­nik sko­rzy­stał z odli­cze­nia, a po zło­że­niu zezna­nia rocz­ne­go zorien­tu­je się, że nie posia­da dowo­dów potwier­dza­ją­cych pra­wo do ulgi, powi­nien zło­żyć korek­tę zezna­nia podatkowego.

      Odli­cze­niu nie pod­le­ga­ją wydat­ki w ramach ulgi reha­bi­li­ta­cyj­nej (cho­ciaż­by wymie­nio­ne w kata­lo­gu w usta­wie o PIT), któ­re w cało­ści zosta­ły sfi­nan­so­wa­ne ze środ­ków zakła­do­we­go fun­du­szu reha­bi­li­ta­cji osób nie­peł­no­spraw­nych, zakła­do­we­go fun­du­szu aktyw­no­ści, Pań­stwo­we­go Fun­du­szu Reha­bi­li­ta­cji Osób Nie­peł­no­spraw­nych lub ze środ­ków Naro­do­we­go Fun­du­szu Zdro­wia, zakła­do­we­go fun­du­szu świad­czeń socjal­nych albo w cało­ści zosta­ły zwró­co­ne podat­ni­ko­wi w jakiej­kol­wiek formie.