Logo Karkonoskiego Sejmiku Osób niepełnosprawnych

ZAJĘ­CIA WSPO­MA­GA­JĄ­CE DLA DZIECI

Uczeń nie­peł­no­spraw­ny szko­ły inte­gra­cyj­nej oprócz codzien­nych lek­cji ma moż­li­wość uczest­ni­cze­nia w zaję­ciach rewa­li­da­cyj­nych i spe­cja­li­stycz­nych zaję­ciach wspo­ma­ga­ją­cych. Decy­zję o umiesz­cze­niu dziec­ka w kla­sie inte­gra­cyj­nej podej­mu­je się na pod­sta­wie orze­cze­nia do kształ­ce­nia spe­cjal­ne­go, wyda­ne­go przez upraw­nio­ne porad­nie psy­cho­lo­gicz­no — pedagogiczne.

Doku­ment zawie­ra opis nie­peł­no­spraw­no­ści, dia­gno­zę oraz zale­ce­nia do pra­cy z dziec­kiem. Każ­dy uczeń przed przy­ję­ciem do pla­ców­ki inte­gra­cyj­nej bada­ny jest przez szkol­ny zespół ds. rekru­ta­cji. Kie­dy w orze­cze­niu bra­ku­je szcze­gó­ło­wych zale­ceń, na począt­ku roku szkol­ne­go po obser­wa­cji i ana­li­zie fak­tycz­nych umie­jęt­no­ści dziec­ka wycho­waw­ca, peda­gog wspie­ra­ją­cy i inni spe­cja­li­ści kie­ru­ją je na odpo­wied­nie zajęcia.

RODZA­JE ZAJĘĆ WSPOMAGAJĄCYCH:

1. INDY­WI­DU­AL­NE ZAJĘ­CIA REWA­LI­DA­CYJ­NE rewa­li­da­cja: ina­czej uspraw­nia­nie zabu­rzo­nych funk­cji. Tre­ści zawar­te w pro­gra­mie naucza­nia mogą być dla ucznia trud­ne i nie­zro­zu­mia­le. Pod­czas zajęć rewa­li­da­cyj­nych ma on moż­li­wość ponow­ne­go prze­ro­bie­nia i utrwa­le­nia zagad­nień z lek­cji, a tym samym wyrów­na­nia bra­ków.
Pod­czas zajęć rewa­li­da­cyj­nych dzie­ci uczą się też zacho­wań pro­spo­łecz­nych — samo­dziel­no­ści i radze­nia sobie w trud­nych sytuacjach.

2. ZAJĘ­CIA LOGO­PE­DYCZ­NE — ćwi­cze­nia z logo­pe­dą, któ­rych celem jest popra­wa zabu­rzo­nych funk­cji mowy.

3. ZAJĘ­CIA INTE­GRA­CJI SEN­SO­RYCZ­NEJ — pro­wa­dzo­ne przez wykwa­li­fi­ko­wa­nych tera­peu­tów. Inte­gra­cja sen­so­rycz­na okre­śla pro­ce­sy odbio­ru wra­żeń zmy­sło­wych docie­ra­ją­cych do cia­ła dziec­ka i prze­twa­rza­nych w ukła­dzie ner­wo­wym na odpo­wied­nie reak­cje. Zabu­rze­nia w prze­pły­wie tych infor­ma­cji powo­du­ją złe funk­cjo­no­wa­nie sys­te­mu przed­sion­ko­we­go, prio­pro­cep­tyw­ne­go, doty­ko­we­go i słu­cho­we­go. Dziec­ko np. bro­ni się przed doty­kiem, nie orien­tu­je się w sche­ma­cie swo­je­go cia­ła, ma kło­po­ty z kon­cen­tra­cją i koor­dy­na­cją ruchów. Ten rodzaj tera­pii jest przy­dat­ny dzie­ciom autstycz­nym czy z cecha­mi ADHD. Ćwi­cze­nia wyko­nu­je się w ruchu linio­wym, rów­no­le­gle do zie­mi, lub rota­cyj­nym — na pod­wie­sza­nym sprzę­cie tera­peu­tycz­nym. Popra­wia­ją one dzia­ła­nie sys­te­mu przed­sion­ko­we­go, sty­mu­lu­ją roz­wój dziec­ka, wyci­sza­ją je i odprężają.

4. TERA­PIA MATE­MA­TYCZ­NA — to pro­gram “Mate­ma­ty­ka w for­mie zaba­wy” dla dzie­ci o tzw. obni­żo­nych kom­pe­ten­cjach mate­ma­tycz­nych, czy­li mają­cych pro­ble­my z licze­niem, z myśle­niem w kate­go­riach matematycznych.

5. TERA­PIA MOTO­RY­KI RĘKI — dla dzie­ci z zabu­rze­nia­mi tzw. małej moto­ry­ki: bra­kiem płyn­no­ści ruchu, sła­bym odru­chem chwyt­nym czy sztyw­ny­mi palusz­ka­mi. Ćwi­cze­nia mają na celu pod­nie­sie­nie spraw­no­ści rąk, popra­wie­nie płyn­no­ści i pre­cy­zyj­no­ści ruchów, dosko­na­le­nie koor­dy­na­cji wzrokowo-ruchowej.

6. REEDU­KA­CJA — celem tych zajęć jest wyrów­na­nie dys­har­mo­nii roz­wo­jo­wych. Kie­ro­wa­ne są na nie dzie­ci z zabu­rzo­ną pra­cą ana­li­za­to­ra wzro­ko­we­go, słu­cho­we­go, u któ­rych wystę­pu­ją kło­po­ty z czy­ta­niem i pisaniem.

7. REHA­BI­LI­TA­CJA — ćwi­cze­nia uspraw­nia­ją­ce i wzmac­nia­ją­ce układ mię­śnio­wy dziec­ka, popra­wia­ją ogól­ną kon­dy­cję i spraw­ność fizycz­ną, zwięk­sza­ją wydol­ność ukła­du odde­cho­we­go. Pro­gram wszyst­kich zajęć jest usta­la­ny przez tera­peu­tów i peda­go­gów indy­wi­du­al­nie. Na począt­ku i pod koniec roku szkol­ne­go prze­pro­wa­dza­ne są bada­nia okre­śla­ją­ce stan wyj­ścio­wy i sto­pień popra­wy umie­jęt­no­ści oraz kon­dy­cji zdro­wot­nej dziec­ka. Każ­dy rodzaj tera­pii przy­no­si zamie­rzo­ny suk­ces, jeśli jest ona pro­wa­dzo­na sys­te­ma­tycz­nie. Dla­te­go anga­żo­wa­ni są rów­nież rodzi­ce. Szko­ła pro­wa­dzi dla nich instruk­ta­że, jak pra­co­wać z dziec­kiem w domu, aby dodat­ko­wo utrwa­lać umie­jęt­no­ści naby­te w cza­sie terapii.

Kon­sul­ta­cja: mgr Hali­na Kotu­la, Wice­dy­rek­tor Ds. Inte­gra­cji Zespo­łu Szkół z Oddzia­ła­mi Inte­gra­cyj­ny­mi nr 69 w Warszawie

Opra­co­wa­ła: Mag­da­le­na Gajda